Sijoté-Alín (en rusu: Сихотэ-Алинь) ye una cordal nel krai de Primorie y el krai de Jabárovsk, Rusia, que s'estiende aprosimao por 900 km escontra'l nordés dende'l puertu rusu nel Pacíficu de Vladivostok. La mayor elevación correspuende al Monte Anik (1.933 msnm).
El Sijoté-Alín entiende una de les más estraordinaries zones templaes del mundu. Especies típiques de la taiga tales como'l renu y el osu pardu coesisten con especies tropicales como'l tigre siberianu, el lleopardu del Amur y el osu tibetanu.
El gran abelugu de vida natural del Sijoté-Alín foi creáu pa caltener el so inusual vida selvaxe. En 1978, la Unesco inscribió Sijoté-Alín como Reserva de la Biosfera. Nel 2001, convertir en Patrimoniu de la Humanidá, citando la Unesco la so importancia pa la supervivencia d'especies amenaciaes como'l tigre siberianu. Dos son los elementos d'esti llugar natural, Patrimoniu de la Humanidá:
| Códigu | Nome | Llugar | Coordenaes | Superficie |
|---|---|---|---|---|
| 766-001 | Reserva natural de Sijoté-Alín | Distritu de Ternei | 401428 Hai | |
| 766-002 | Reserva Zoolóxica de Goralij | Zona costera del Mar del Xapón, N. de Ternei | 4749 Hai |
Ente 1910 y 1920, el Sijoté-Alín foi extensivamente esquizáu por Vladímir Arséniev (1872–1930) quien describió la so aventura en dellos llibros, especialmente Dersu Uzala (1923), qu'en 1975 foi lleváu al cine por Akira Kurosawa, consiguiendo un Oscar.
Nel añu 1947 una agua de meteoritos producir na zona dando llugar al meteoritu de Sijoté-Alín.
